کودکان گلهای باغ زندگی اند. با چشمان کنجکاو و جستجوگر که دنیا را می توان در آن دید. روحی که همچون آفتاب زیباست، تابنده ست.

درخشش خیره کننده برق چشمان کودکی که با شوق به دنیای پیش رو می نگرد تا کنون دیده اید؟ همچون درخشش صبح بر سطح زلال آب خیره کننده ست و شکوهمند.

کودک من، ای که دوان دوان به سوی زندگی بال گشوده ای،

مرا بیاموز تا به روح شاداب و الهام بخش تو با چشمانی باز بنگرم و آن آیه های عظیم را که در نگاه تو می بینم در وجود خویش جستجو کنم.

آنگاه که بتوانم آن تلالو رحمت و عشق را، آن چشمان ستایشگروپرستنده را که در تو دیده ام و یافته ام،در اعماق روح خسته خود بیابم، من نیز چون تو جزئی از زیبائی لایتناهی خواهم شد.

و من..این موهبت عظیم را چگونه سپاس بگویم؟ هنگامی که خدا تو را در اوج زیبائی و طراوت ساخت، خواست که به شیوه ای متفاوت و خاص خود به بشر بگوید:

ای انسان

از کودک باطراوت و شادی که آفریدم الهام بگیر

و جهان را سرزمین دوستی بساز...